گزارش یک مورد نوریلمومای رتروپریتوئن

مقدمه نوریلموم(شوانوم) رتروپریتوئن از موارد نادر(5/0تا 1/2%) آن بشمار می رود(1) زیرا این تومور بیشتر در ناحیه سر و گردن و مدیاستن بروز می‌کند و به علت نبود نشانه مشخص بالینی، بندرت قبل از جراحی قابل تشخیص است و اغلب باعث اشتباه تشخیصی می‌شود. ما در اینجا یک مورد آن را گزارش می‌کنیم که به عنوان توده کلیوی جراحی قرار گرفت ولی تشخیص آسیب‌شناسی آن نوریلموم بود. گزارش بیماری بیمار زن 58 ساله‌ای بود که در تاریخ 23/11/84به علت درد پهلوی راست از حدود 5 ماه قبل از آن به مطب خصوصی مراجعه کرده بود. درد حالت مبهم و مداوم داشت و همراه با احساس سنگینی و بدون انتشار بود. همراه آن سابقه هماچوری، تب، لرز، و بی‌اشتهایی و کاهش وزن را ذکر نمی‌کرد. 5 سال قبل به علت نامشخص هیسترکتومی شده بود. در معاینه بیمار چاق بود و بزرگی ارگان‌ها و توده شکمی لمس نشد. سایر بررسی‌های عمومی و شاخص‌های آزمایشگاهی طبیعی بود. در سونوگرافی، توده توپر وهیپواکو به ابعاد حدود mm51×115ودر CT Scan توده توپر با نواحی نکروز در قسمت خلفی و خارجی کلیه راست نشان‌داده‌شد. (ش-1) بیمار مورد جراحی قرار گرفت. توده به علت نداشتن تهاجم به کلیه، به آسانی از قسمت خلفی و فوقانی کلیه و لوب تحتانی کبد جدا و خارج شد. گزارش آسیب‌شناسی توده نوریلموم(شوانوم) بود (ش-2). شکل 1: یک توده نسبتا هموژن (well defined) با نواحی نکروز مرکزی را نشان می دهد. شکل2:سلول‌های دوکی‌شکل‌که‌اغلب‌به‌صورت‌پلکانی‌قرارگرفته‌اند. بحث و نتیجه‌گیری نوریلموم توموری نادر در رتروپریتوئن است که از نظر بالینی تشخیص قبل از جراحی آن به علت رشد آهسته و شیوع پایین و نبود نشانه‌های اختصاصی دشوار است مگر آن بزرگ و قابل لمس شود یا بر ارگان‌های مجاور فشار وارد آورد(2و3). در سونوگرافی، توده‌های کوچک، معمولاً توپر و هیپواکو هستند و با رشد تومور، نواحی نکروز و استحاله کیستی در آن ظاهر می‌شود(4). درCT اسکن، به‌صورت توده‌های هموژن، هیپودنس با جدار مشخص (Well-demarcated) و با رشد تومور در آن کیست دیده‌می‌شود(5). تشخیص قطعی با بررسی‌آسیب‌شناسی بعدازجراحی‌داده‌می‌شود. تومور، معمولاً تهاجم‌موضعی دارد ولی بندرت متاستاز می‌دهد در نتیجه پیش‌آگهی آن عالی‌ست. از جراحی غیرضروری رادیکال باید اجتناب ورزید. عود بعد از جراحی نادر است(6).